Esta é a primeira cantiga de loor de Santa Maria,
ementando os VII goyos que ouve de seu fillo.
Des oge mais quer'eu trobar
pola Sennor onrrada,
en que Deus quis carne fillar
beyta e sagrada,
por nos dar gran soldada
no seu reyno e nos erdar
por seus de sa masnada
de vida perlongada,
sen avermos pois a passar
per mort'outra vegada.
E poren quero começar
como foy saudada
de Gabriel, u lle chamar
foy: «Benaventurada
Virgen, de Deus amada:
do que o mund'á de salvar
ficas ora prennada;
e demais ta cunnada
Elisabeth, que foi dultar,
é end'envergonnada».
E demais quero-ll'enmentar
como chegou canssada
a Beleem e foy pousar
no portal da entrada,
u paryu sen tardada
Jesu-Crist'e foy-o deytar,
como moller menguada,
u deytan a cevada,
no presev'e apousentar
ontre bestias d'arada.